In Transitie

Vandaag las ik op de kalender: “We zitten midden in een grote transitie van het Cartesiaanse tijdperk van ‘ik denk, dus ik ben’ naar een empathisch tijdperk van ‘jij bent, dus ik ben’”. Iedereen die mij een beetje kent weet dat ik denk over wat ik voel. Ik uit gevoelens door ze te verklaren. De woorden transitie en empathie, die raken me. En ja hoor dáár ga ik weer. Woorden als verandering, transitie, transformatie, vliegen me in mijn vak al jaren om de oren. Ze worden vaak in een ademteug genoemd, maar hebben elk toch écht een andere betekenis. Transitie is meer dan een wijziging of verandering. Het gaat om een structurele verandering van op elkaar inwerkende en elkaar versterkende ontwikkelingen. Dit soort veranderingen is een proces en gaat meestal gepaard met de nodige hobbels en bobbels.

DNA Onderzoek

Dat woord transitie blijft zo een beetje bij me hangen. Als telefoon gaat en ik schrik wakker uit mijn mijmeringen erover. Er hangt een goede vriend en collega aan de andere kant van de lijn. Hij was het die mij een tijdje geleden uitnodigde om deel te nemen aan een DNA onderzoek om daarmee inzicht te krijgen in mijn biologische identiteit. Waar onze hersenen normaal gesproken een zelfbeeld creëren dat past bij wie wij willen zijn, houdt je biologie je een spiegel voor op basis van je natuur en intuïties (InsightYou).  

Ik: “DNA onderzoek om zicht te krijgen op mijn intuïtie? Hoezo?”

Hij: “Het blijkt dat uit ons “klontje DNA” inmiddels aardig wat informatie te halen is over onze natuurlijke talenten. Jij bent toch van breindynamiek en intuïtieve ontwikkeling? Nou, inmiddels toont wetenschappelijk onderzoek aan dat wij de meeste en belangrijkste keuzes maken op basis van onderbuikgevoelens of intuïtie en dat ons gedrag een biologische component heeft. Deze test geeft inzicht in hoe dat werkt. Dit is baanbrekend, en daar houdt jij van.  Een unieke kans! Leuk toch?”   

Angst voor het onbekende

“Leuk toch?” Die vraag dreunde door in mijn hoofd. Nu ben ik altijd wel in voor iets nieuws, maar mijn DNA afgeven dat vond ik toch wel een ander liedje. Direct kwamen allerlei vragen op. Is dit wel veilig? Wat als deze informatie in verkeerde handen valt? Wie garandeert mij dat…? Wil ik dit eigenlijk wel weten? Wat levert het me op? En zo zijn er vast nog wel een paar te bedenken. Een ding was mij wel duidelijk geworden met deze vragenregen. Zo zou ik er met geen mogelijkheid uitkomen. Mijn verstand liet me hier in de steek.

Openstellen voor het onbekende

Als belangrijke beslissingen opborrelen uit de buik dan moet het denken even op een lager pitje.  Even een moment van stilte pakken en in die stilte aandacht besteden aan een vraag van een andere orde. In dit momentje van noem het meditatie liet ik de vraag: wat is de zin van deze uitnodiging voor wat ik aan het doen ben? Wat zegt mijn hart hierover? Want het hart heeft redenen die de rede niet kent (Blaise Pascal). Na een tijdje kwam het antwoord: een overtuigend “JA, ik doe het”.

Sprong in het duister

Zo gezegd zo gedaan. Daarmee stapte ik in een gebied waarvan ik dacht dat het totaal onbekend voor mij zou zijn. Eenmaal in de “training” over hoe ons DNA inzicht kan geven in onze natuurlijke talenten, bleek dat er belangrijke puzzelstukjes werden toegevoegd aan mijn kennis en ervaring over de werking van het brein en hoe breindynamiek ons gedrag stuurt. En ondanks dat onze genen niet veranderen, kunnen wij ons wel degelijk ontwikkelen. Zelfs in een richting die niet helemaal aansluit bij onze natuurlijke aanleg. Hetzelfde geldt voor onze breindynamiek. En daarmee kunnen de uitspraken: “jij bent zo..” en “ik ben of wij zijn nu eenmaal zo” definitief naar het land der fabelen worden verwezen. Dat wat ik intuïtief en in mijn hart wist, werd nu bevestigd door de wetenschap.

Transitie vraagt om congruentie

Wanneer je aan de rand van een ommezwaai in je leven of werk staat en je overweegt een sprong in het diepe te wagen bedenk dan, dat het niet gaat om kennis OF ervaring. Het gaat om de congruentie daartussen. Als denken, voelen en doen óf voor de liefhebber lichaam, geest en ziel, met elkaar in overeenstemming zijn, als je hart zegt dat het ‘klopt’ en je verstand is het – na een diepe ademhaling – daarmee eens, dan opent zich de ruimte om te gaan ontdekken en creëren (vrij naar: Jürg Tholke). –Empathisch in transitie te gaan.

Door: Astrid.van.Tongeren@UrbanKnowmads.nl